Μετά την ακύρωση του περσινού ράλλυ Δ.Ε.Θ. και την εκλογή νέου διοικητικού συμβουλίου ο δρόμος για την διοργάνωση ενός δυνατού 43ου Ράλλυ Δ.Ε.Θ. ήταν μονόδρομος και χωρίς εναλλακτικές. Το όραμα και οι άνθρωποι που θα έπρεπε να το υλοποιήσουν υπήρχαν, αυτό που δεν υπήρχε ήταν η πείρα. Μια πετυχημένη δεξιοτεχνία και ένα ακόμα πιο πετυχημένο Ράλλυ Σπριντ Θερμαϊκού έδωσαν ελπίδες στο Δ.Σ. ότι μέχρι το τελευταίο σαββατοκύριακο λειτουργίας της Δ.Ε.Θ.. δηλαδή την ημερομηνία διεξαγωγής του αγώνα, μπορεί να μην κερδηθεί ο πόλεμος αλλά σίγουρα πολλές από τις μάχες που έπρεπε να δοθούν.
Όπερ και έγινε, το Δ.Σ. σήμανε γενική επιστράτευση η οποία έφερε στο προσκήνιο όλους αυτούς που αποτελούν εδώ και 40 χρόνια την ιστορία του αγώνα, ξύπνησε μνήμες σε πολλούς, συγκίνησε αρκετούς και δραστηριοποίησε κάποιους. Κοντά σε όλους αυτούς ήρθαν και κάποιοι νεότεροι που απλά δεν θέλησαν να αποδεχτούν την προοπτική να μην γίνει ο αγώνας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Ο αγώνας έπρεπε όμως να έχει κάτι διαφορετικό, η πεπατημένη όπως αποδείχτηκε τα προηγούμενα χρόνια δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα και κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν ήταν διατεθειμένος να γίνει απλά ένα ακόμα Δ.Ε.Θ. Ψίθυροι σε γραφεία, δρόμους και καφετέριες άρχιζαν να μιλούν για έναν αγώνα που όμοιος του έχει να γίνει δεκαετίες. Για έναν αγώνα προσιτό και φιλικό προς τον αγωνιζόμενο αλλά μια μεγάλη γιορτή για όλους. Το σύνθημα ήταν έτοιμο «43ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. – Μια μεγάλη Γιορτή», ένα σύνθημα όμως δεν είναι αρκετό για να κάνει την διαφορά. Η πρόσκληση ήταν ανοιχτή και απευθυνόταν προς όλους, πείτε μας την ιδέα σας και αν είναι εφικτή αναλάβετε να την υλοποιήσετε. Στο τραπέζι «έπεσαν» κάποιες τόσο καινοτόμες που ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν και κάποιες πιο προσιτές στην πραγματικότητα και τα μέτρα του εφικτού για τον Α.Ο.Θ. Η πιο τολμηρή όμως από όλες ήταν να γίνει μια τεράστια προσπάθεια ώστε να οργανωθεί ένας αγώνας στα πρότυπα του Ακρόπολις αλλά κομμένος και ραμμένος στις δυνατότητες της διοργανώτριας λέσχης Α.Ο.Θ.
Προαιρετικός τεχνικός έλεγχος την προπαραμονή του αγώνα, για όσα από τα πληρώματα θέλουν και μπορούν. Διαδικασία Shakedown με συνθήκες αγώνα σε μια νέα ειδική διαδρομή η οποία θα έσπαγε, ως πρώτη και τελευταία του αγώνα, την μονοτονία της αρχής και του τέλους του αγωνιστικού μέρους. Εκκίνηση από την πλατεία Αριστοτέλους, το πλέον κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης, με ανοιχτές τις «πόρτες» στο κοινό να πλησιάσουν τα αγωνιστικά και να γνωρίσουν τα πληρώματα. Η ολοκαίνουργια λειτουργική ιστοσελίδα, το 32σέλιδο πρόγραμμα του αγώνα, το εξτρά διαφημιστικό φυλλάδιο, οι νέες κάρτες πρόσβασης, τα αυτοκόλλητα διακριτικά για τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων, τα sms προς του δημοσιογράφους αλλά ακόμα και η νέα σχεδίαση της αφίσας του αγώνα, έδωσαν μια μοντέρνα και πιο ελκυστική εικόνα στον παλιό αλλά και στον πιθανό νέο θεατή. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την προσπάθεια που έγινε να προσεγγιστούν διαφορετικά τα Μ.Μ.Ε. είχαν σαν αποτέλεσμα την μέγιστη δυνατή προβολή και ως άμεσο αποτέλεσμα την επιστροφή του κόσμου στον αγώνα αλλά και τα ευχαριστημένα χαμόγελα των υποστηρικτών που τόσο ανάγκη έχει το άθλημα.
Η στήριξη του Σ.Ο.Α.Α.Β.Ε. με την διαδικτυακό ραδιοτηλεοπτική κάλυψη του αγώνα, από το Σάββατο στο Shakedown, την εκκίνηση αλλά ιδιαίτερα την Κυριακή στον αγώνα έδωσε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Την αναμετάδοση ενός αγώνα ραλλύ με ρυθμούς και λεπτομέρεια στην είδηση που θύμιζε ραδιοφωνική αναμετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα.
Καλή η εικόνα προς τα έξω αλλά μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των διοργανωτών ήταν φυσικά αν σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς έδιναν το παρών και τα πληρώματα. Ο αριθμός 50συν συμμετοχές, κάποιες φορές φάνταζε άπιαστο όνειρο και κάποιες άλλες το ελάχιστο του εφικτού. Τα 53 πληρώματα που δήλωσαν τελικά συμμετοχή ήταν ικανοποιητικός αριθμός, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτό της ποιότητας η οποία υποσχόταν πολύ καλές μάχες με το χρονόμετρο.
Για πρώτη φορά οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού και διοργανωτές θα έβλεπαν να αγωνίζονται πέρα από τους δύο ανταγωνιστές για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Βωβό –«ΕL EM» και Μίχο – Χειράκη με Mitsubishi Lancer Evo IX αντίστοιχα, δύο αγωνιστικά S2000. Ένα Fiat Punto με πλήρωμα τους Τσολακίδη-Μαυροματίδη και ένα Peugeot 207 με πλήρωμα τους Καλούδη – Ρούφο. Τελικά αν και δεν εκκίνησαν οι Βωβός –«ΕL EM» και Τσολακίδης-Μαυροματίδης, η μάχη στα ορεινά της Χαλκιδικής δόθηκε μεταξύ του έμπειρου Μίχου και του άπειρου, στο συγκεκριμένο αγωνιστικό, Καλούδη με τον πρώτο να επικρατεί στις 8 από τις συνολικά 9 ειδικές διαδρομές και να τερματίζει πρώτος στην γενική κατάταξη με 16.22 δευτερόλεπτα διαφορά. Στην τρίτη θέση γενικής, μετά από μάχη που δόθηκε στο Shakedown ώστε να στηθεί το αγωνιστικό από το μηδέν, βρέθηκαν οι παλαίμαχοι Τοψής – Τσότσος με Mitsubishi Lancer Evo IX. Να πούμε πως την τρίτη θέση γενικής κατείχαν με μια σχετική σιγουριά και διαφορά 8.03 δευτερόλεπτα μέχρι και την έκτη ειδική διαδρομή οι Κοσμόπουλος –Μπαρδάκης με το κίτρινο Renault Clio R3. Διαφορά που εξανεμίστηκε στο δεύτερο πέρασμα της Παλαιόχωρας, την οποία κέρδισαν οι Τοψής – Τσότσος, φέρνοντάς τους 0,09 δευτερόλεπτα μπροστά.
Έτσι οι Κοσμόπουλος –Μπαρδάκης αφενός αρκέστηκαν στην τέταρτη θέση γενικής, αφετέρου έφυγαν ευχαριστημένοι καθώς επικράτησαν στην κατηγορία F2 με δεύτερους στην κατηγορία και πέμπτους γενικής τους Χαλιβελάκη – Μαχαίρα με Peugeot 206 Kit Car και τους Βαλαβάνη – Τσαβδαρίδη να τερματίζουν το Honda Civic Type R στην τρίτη θέση της κατηγορίας και στην έβδομη της γενικής έχοντας μπροστά στην έκτη θέση γενικής τους Μπεσλίδη – Νάνο με VW Golf GTi.
Στην κατηγορία F3 πρώτοι τερμάτισαν οι Χαλιβελάκης – Μαχαίρας, με δεύτερους τους «Pazonen» - Καρούσο με Toyota Yaris οι οποίοι κέρδισαν όπως ήταν αναμενόμενο την Α5 και τρίτους στην κατηγορία τους Αργυρίου – Μανδίκο, που με το κίτρινο Peugeot 106 S16 επικράτησαν τελικά με 7 δευτερόλεπτα διαφορά στην Α6, των Σανιδά – Τριανταφύλλου με Peugeot 106 S16. Την τριάδα στην Α6 συμπλήρωσαν οι Γκιόρκης – Γαγάκας επίσης με Peugeot 106 S16, ενώ την πρωτιά στην κατηγορία Ε πήραν οι Καμπουγιάννης – Ντούφας με Citroen AX και αυτήν στη Ν2 οι Κυριαζής – Χατζηπαναγιώτου με Citroen Saxo VTS .Από τα 48 πληρώματα που εκκίνησαν τερμάτισαν τελικά τα 29 με πιο σημαντικές τις εγκαταλείψεις των Γεροδήμο – Κοτσιλιανό (Ε. Δ. 3), Ζάχο Βαγγέλη και Σπύρο (Ε. Δ. 6), Κωνσταντίνου – Σαρητσόγλου (Ε. Δ. 6), Καραβασίλη – Κολλαρά (Ε. Δ. 3) και "Χριστόφορο" - Τηλιόπουλο (Ε. Δ. 3).
Στον απόηχο του 43ου Ράλλυ Δ.Ε.Θ. πέρα από τις όποιες ελλείψεις που προφανώς υπήρχαν πρέπει να αναφέρουμε πως το στοίχημα κερδήθηκε σε ότι αφορά την διοργάνωση ενός όχι μόνο μεγάλου αγώνα αλλά ταυτόχρονα και μιας μεγάλης γιορτής του μηχανοκίνητου αθλητισμού.